eerste reacties

Oké, datingsites zijn verslavend. Zelfs als je geen berichten kan sturen omdat je het vertikt om te betalen voor zo'n site. In de uurtjes voor ik naar college moet zit ik fotootjes te scrollen en met hartjes te gooien en zodra ik terug ben van de uni, werp ik mezelf al achter de pc zonder zelfs mijn jas uitgedaan te hebben. "Heeft er iemand gereageerd?" is dan de brandende vraag.  

Wauw. Er zitten gewoon zestig berichten in mijn inbox! Dat gaat snel. Ik zit hier pas een dag. Veel gasten zijn te oud of lijken me helemaal niet interessant. Maar er zitten toch wel een paar leuke bij. En veel doen toch wel hun best om een persoonlijk praatje met je te maken. "Je ogen nodigden me uit om contact met je te zoeken." Best leuk gevonden. En ook al kan ik dan nog niet terug reageren, het lezen alleen al van deze berichtje is een ontzettende ego-boost. Mijn aandachtsquota voor deze week is alweer aangevuld. 

Met een glimlach op mijn gezicht omdat alleen een kleine foto van mij al zoveel reacties heeft uitgelokt stap ik in mijn hardloopschoenen. Dat het buiten koud en grijs is doet er nu niet meer zoveel toe. Laat die zon maar, er straalt iets binnen in mij.